Karanlığın içinden çıkan sessiz haykırışlara sahip umutsuz kalbim… Sonbaharda dökülen yaprakları andırıyor gözyaşlarım… Terk edilmiş bir dans salonundan farksızım…
Karanlığın içinde dans ediyor yalnız hayallerim. Piano’nun her sesinde zincirleniyor kalbim, gün geçtikçe kendimden geçiyorum. Gerçekliği kaybetmenin acısını yaşıyor beynim…
Sessizce sana sesleniyorum sevgili… Yalvarırım sana ellerimden tutsun ellerin , defalarca dönelim ay ışığında ve sen sevgili, kurtar beni bu soğuk ölümün anısından…
Dünya her döndüğünde , saatler ilerledikçe anlaşılmıyor kelimelerim, görülmüyor kederim…
Rüzgarların arkadaşı, gecelerinin eşlikçisi oldum… Uykumu, hayallerimi ve benliğimi çaldı benden, benden uzak kelimelerin…
“Sen” kayboldun, “ben” seni suçlar oldum… “Biz” soğuk bir bodrum katında can çekişir oldu ve “kalbim” onun tek yasçısı…
Çocuklar bu aşk’ın en masum yalancısı oldu belki de… Her gün seni sorar oldular bana… “Yok” diyemedi yorgun kalbim… Ve öksüz kaldı düşüncelerim… Güneş doğmaz oldu , karanlığım tüm ışığı yuttu ve sen yoktun…
Sığınaklarını kaybetmiş bir kuş gibi uçmak istedi ruhum… Anlaşılmadı bedenim ve kapadılar kuşumu kafeslere… Verdiğimiz tüm savaşlar boşa gitti sevgili… Yine bir camın soluk yüzünden ibaretim ve sen yoksun… Bir gece’nin en soğuk parçası oldu karanlığım, kabullendim sevgili… Karanlığımı, gecemi, kederimi…
Soluk beyaz bir duvarın en güzel resmi oldu kelimelerim böylece… Renksiz dünyaya renk kattı aşkın… Seni aratmaz oldu hayallerin… Kalemim saçlarını ışıklarla bezedi ve sen, sevgili unutulmaz oldun…
Kalemimin her darbesinde biraz daha belirdi gölgen, ruhun… Satırların arasında, şehrin ıssız sokaklarında gezer oldun. Duygularım yaşattı seni ve sen asla yok olmayan bir “aşk” oldun. İnsanlar çocuklarında yaşattı ismini, her duyduğumda yüzümde oluşan buruk gülümsenin en derin yarası oldun…
Şehrin denizlerinin manası oldun mesela. Aşıklar özenir oldu sana, bana, aşkımıza niyetlendiler bizden doğan yeni güzel sonlar yazmaya. Hikayemiz diğer hikayelerin başlangıcı, ortası, hayali oldu… Böylece bitmeyen bir hikayemiz oldu ben senden sonra yaşayamadım fakat endişelenme, bizden bağımsız bir hayata sahip oldu aşkımız…