top of page

Seninle, sensiz...

Özdemir Asaf'ın şehrindeymişiz yeni öğrendim. Oysa ki her sabah senle uyanan ben, binlerce aşka sahip bu şehirde namelerin altında ezilen tek kişi olduğuma emindim... Şimdi biraz daha şüpheciyim. Artık gözlerinde gördüğüm deniz beni boğuyor, yalnız bırakıyor, karanlıklara gömüyor... Ve ben uzaklaşıyorum senden... Seni düşünmek uzaklaşıyor benden, şehir soğuklaşıyor, üşüyor buğulu gözlerim... Karanlık gece'nin yıldızları sessiz bir veda içine giriyorlar. Hafif bir meltem kulağıma fısıldıyor şarkımızı. Etrafta gördüğüm aşklar soğuklaşıyor, sen yoksun sevgili renkler yok... Şiirlerin içinde gezmediğin bir dünyaya açıklıyorum gözlerimi. Yabancıyım, yeni doğmuşum, ölmüşüm ne fark eder sensizlikle kalmışım. Denizsiz şehire deniz getirmiştim, senle beni bir edememişim... Ben biraz bitmişim sevgili, yorulmuş inadım, aşkım. Soğuk çehremi aydınlatmayı bırakmış aşk, biraz daha düşmüş gülüşümdeki duygular... Güneş ay'a, yıldızlar gece'ye küsmüş gibi bir keder dolmuş koskoca şehre senden kaçmak istemişim biraz, başaramamışım... Soğuk ruhsuz insanların içinde kalan son duygu damlalarının ağırlığı arasında ezilmiş bedenim... Şehrin tükenmişliğini fark ettiğim satırlara adım adım geçmişim... Sen arkada kalmışsın, geçmiş biraz tozlanmış, sokaklarda biraz eskimiş... İnsanlar? Merak etme onlar hala aynı... Soğuk ruhsuz ve duygusuz... Yine de yeni bir şey fark ediyorum. Ruhsuz bedenlere ışık getirebilen birşeymiş aşk, aşık olan insanların gözleri parlıyormuş yeniden... Bir şehri renklendiriyormuş gözlerinde aşkları... Denizlere derttaş oluyorlarmış. Hepsi biraz yalnız kalıp, bir dolu kalıyorlarlarmış bu eksik kalabalıkta... Ve denk geldikçe iyileştiriyorlarmış birbirlerini... Yine de merak etme! Ben yaranı iyileştiren bulamadım sevgili... Bulamayacağım... Sessiz, kurumuş bir denizin dibinde boğulacağım... Saçların, yüzün, kokun hiç eskimeyecek benliğimle... Ama sen, sen benim için eskiyeceksin sevgili... Seni benden alamayacak ama ben seni kendimden sakınacağım... Renksiz ruhların içinde renksiz bir şehirde yaşayacağım. Senden gideceğim sevgili, bir yanım sende kalıcak. Ben uzaklaşacağım sen eskiye eksin. Hayalin benliğimde kalacak... Ben hayaline sarılacağım, sen benden bir parça bulamayacaksın... Ama merak etme bir başkasına böyle bakmayacağım...

34 görüntüleme4 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Yanlış yerden anlayamadık, hayır belki de anlaşılamadık …

İnsan yarası olan yerden anlar insanı… Tanıdık hislerdir yakınlaştırdığı kadar yabancılaştıran… Asla tanıyamaz istediği kadar asla anlaşılamaz bildiği kadar… Derin uçurumlardan ay’a uzanır hayalleri f

"biz" adında bir mirasmış aşk...

Ay'ın geceyi fısıldadığı bir akşam kavuşalım. Yılların kumaşını pabuçlarımızla eskitelim. Bir nefise bin esip, özlemin içinden bir mısra aşk yazalım. Sen yıllardır sahip olduğun gözlere bakarken ben

Yazı: Blog2 Post
bottom of page