Gözlerimi açmak istemediğim bir dünyaya uyandım bugün. Her sabah gülümseyerek suladığın güllerine öpücükler verdim aksine... Aklımdan sesin geçti. Herşeyin bir sonu var dediğinde kızdığım anlar bir şimşek gibi çaktı gökyüzünde... Ne yazık, haklıymışsın... Soğuk denizlerde kaybettim bugün seni...
Çiçek tarlalarından papatya topladım sana, kızgın olduğum denize bıraktım sana getirmesi için...
Bitmez derdin, "ben desem de bitmez." Onda da haklıydın, sen gittin, ben bittim ama aşk bitmedi...
Şimdi birazda kızgınım sana böyle bırakıp gittiğin için... Yanımda olsan seni kaybettiğim denize de, sana da minnettar kalırdım oysa ki... Şimdi oturduğum bankta, kalbimde, sokaklardabüyük bir boşluk var. Dünya renklerini kaybetmiş, küçük çocuklar bile yas tutuyor sanki... Eksikliğinin bıraktığı acı en derinimde çırpınıyor. Sana ağlamayacağıma söz verdim lakin içimde ki sen ağlamamı fısıldıyor her gece... Ona karşı gelemediğim, seni özlediğim, senin canını verdiğin denize kızgın olduğum için özür dilerim... Ve şimdi yapacaklarım için af dilerim senden... Nefret ettiğim denizden son kez dileklerde bulunuyorum. Beni senin yanına getirmesi için... Belki de kızacaksın bana, ama merak etme ben öylede severim seni...