Gece her zaman kucak açtı bana, ben onu sevdikçe o bana şefkat verdi...
Koca bir kalp benim için gece...
Ağladığım da gözlerimi silen, üşüdüğüm de beni sarıp sarmalayan kocaman bir kalp...
Oysa ki bir o kadar küsüm ben ona... Yıldızlarının siyahı hep bana düştüğü için, kalemim yetmediği için ayını karartmaya, en çok diyemem ama fazlasıyla da karanlığında yazamadığım için...
Ve en çokta karanlığında kaybolmayı sevdiğim için küsüm...
İçime oturanların akıntısına kapılıyor ruhum .Bir gece yarısı kapım çalıyor, rüzgar esiyor binbir masal olmasa da binbir anı geliyor aklıma ne ben büyüyorum ne de çocukluğum , ne güvenim eksiliyor ne
Satırlar yaranı sarmak yerine acıtmaya başlayınca anlıyorsun içinde sakladığının kalbinle atmaya başladığını , başlarda bu insana biraz yabancı biraz da tanıdık bir his gibi geliyor çoğu zaman kaçm
İnsan ne kadar emin olurdu yaşadıklarından? Kaç defa yıkılır, kaç defa doğardı? Hak ettiklerimiz miydi hep bize verilen yoksa değer görüldüklerimiz mi? Tüm bu karmaşa ait olduğum yer gibi fakat derini