Yazılarıma tarih atmıyorum.Yıllar sonra açtığımda bir tarihe bağlı kalmadan değiştire bileyim diye, yazdığım zaman bende sayılardan çok anılar kalsın diye...
Şiirlerime bile tarih atmam ben, tek bir zamana takılı kalmasınlar diye...
Her anı bir tarihtir bende o zamandan kalan bir izdir...
Şimdi ise anılarımın bazı yansımalarını paylaşıyorum sizlerde de birer anı iz bırakması dileğiyle...
Hayatımı çalan piyanonun tuşlarının avuçlarıma yıkılması gibiydi herşey hızlı ve sesli... Sessizliğinde kayboldum, sesten kaçarken......
Binbir ışık arasında saklanıyorlar,adımlarını duyuyorum, kim olduklarını biliyorum. Karanlığımı arıyorum, saatler geçtikçe geceye...
İnsan yarası olan yerden anlar insanı… Tanıdık hislerdir yakınlaştırdığı kadar yabancılaştıran… Asla tanıyamaz istediği kadar asla...
Comments