top of page

İşe yaramaz hissetmeyi hatırlamak...

Toparlanmam gerektiğini biliyorum ama bunu yapamayacak kadar güçsüz hissediyorum son günlerde... Bir şeylere çabalasam da bir sonucu olmaması, istediğim gibi olmaması her defasında beni yıkıma sürüklüyor. Günden güne yoruluyorum. Kendimi tekrar o sekizinci sınıfta hayatını, kendini kaybetmiş kız gibi hissediyorum. İşe yaramaz hissetmenin ne demek olduğunu hatırlıyorum son günler de. Kimseye, hiçbir şeye hatta kendime bile faydam yok. Bütün gün yorganımın altında kalmayı isteyerek ve bunu bile yapamayarak gözlerimi açıyorum güne... Kendimi aciz, üzgün hissetmeme sebep olacak ne varsa ben direnmedikçe büyüyor günden güne... "İçimdeki canavar" diyorum o derinden gelen sese ve kimse onu susturamıyor onu... Ya da bunun için çabalamıyor...

10 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

İçime oturanların akıntısına kapılıyor ruhum .Bir gece yarısı kapım çalıyor, rüzgar esiyor binbir masal olmasa da binbir anı geliyor aklıma ne ben büyüyorum ne de çocukluğum , ne güvenim eksiliyor ne

Satırlar yaranı sarmak yerine acıtmaya başlayınca anlıyorsun içinde sakladığının kalbinle atmaya başladığını , başlarda bu insana biraz yabancı biraz da tanıdık bir his gibi  geliyor  çoğu zaman  kaçm

İnsan ne kadar emin olurdu yaşadıklarından? Kaç defa yıkılır, kaç defa doğardı? Hak ettiklerimiz miydi hep bize verilen yoksa değer görüldüklerimiz mi? Tüm bu karmaşa ait olduğum yer gibi fakat derini

Yazı: Blog2 Post
bottom of page