Nasıl oluyor da şu koskocaman dünyada şu kocaman hayata sığamıyoruz? Gerçekten çok mu küçük yoksa biz mi çok benciliz?
Bizim olan hayata bir yabancı kadar uzağız. Gerçekten bu kadar mı? Kahramanı biz olduğumuz bir hayata bile sığamıyoruz...
Kendime bir not!
Hayatını dopdolu yaşa ama asla TAŞMA!
Ve siz benim küçük ama büyük dünyama hoş geldiniz.
Saçlarımdan dökülen yapraklardır sonbahar Bir gece güneşi gibidir umut Dorukları içimi yakar Eser, gürler ve geçer hayat Meğersem sende saklı kalırmış her seferinde aydınlık taraf... Sayfalarıma acır
Güzel vedalar edelim derdim ama vedalara sığmaz duygular , içimde kalanlarda sonlar için oldukça fazla… Her şeye rağmen yine de gülümse sen severim ben seni, İçimden kopardıkların anılarda saklı kalmı
Her şey nasıl böyle oldu inan bilmiyorum , ben alışıktım bazı şeylere yorulmazdım , bıkmazdım… Şimdi ise boşlukta bir şeylerle savaşıyorum, inan buraya nasıl geldim bilmiyorum. Özlüyorum ,hatırlıyoru