Nasıl oluyor da şu koskocaman dünyada şu kocaman hayata sığamıyoruz? Gerçekten çok mu küçük yoksa biz mi çok benciliz?
Bizim olan hayata bir yabancı kadar uzağız. Gerçekten bu kadar mı? Kahramanı biz olduğumuz bir hayata bile sığamıyoruz...
Kendime bir not!
Hayatını dopdolu yaşa ama asla TAŞMA!
Ve siz benim küçük ama büyük dünyama hoş geldiniz.
Hayatımı çalan piyanonun tuşlarının avuçlarıma yıkılması gibiydi herşey hızlı ve sesli... Sessizliğinde kayboldum, sesten kaçarken......
Binbir ışık arasında saklanıyorlar,adımlarını duyuyorum, kim olduklarını biliyorum. Karanlığımı arıyorum, saatler geçtikçe geceye...
İnsan yarası olan yerden anlar insanı… Tanıdık hislerdir yakınlaştırdığı kadar yabancılaştıran… Asla tanıyamaz istediği kadar asla...
Commentaires